ویدئوهای هنر و خلاقیت

ابتدا با تعریف داستانی به زندگی این هنرمند می‌پردازیم.

جعبه نقاشی پر سر و صدا: واسیلی کودکی بسیار منظم و مرتب بود. او درس می‌خواند و به تمرین پیانو می‌پرداخت.یک روز عمه‌اش جعبه نقاشی چوبی به او هدیه داد. در جعبه را باز کرد و دنیایی جدید برایش آشکار شد، او با ترکیب رنگ‌ها دایره‌ای لیمویی و مستطیل آبی کشید. سپس خط‌هایی با فرم نت موسیقی و صدای آهنگین آنها را نقاشی کرد. او از خوشحالی فریاد زد. پدر و مادر و عمه‌اش آن نقاشی را که دیدند هر کدام چیزی پرسیدند. مادرش گفت گل کشیدی؟ عمه اش گفت خانه کشیدی؟ پدرش گفت این چیه؟ واسیلی گفت این موسیقی‌ است. در آن زمان عمه‌اش گفت این بچه کلاس هنر لازم دارد. بعد از آن او به کلاس هنر رفت و نقاشی کشیدن را یاد گرفت. سالها گذشت در زمینه حقوق تحصیل کرد و به سر کار رفت. اما با وجود روزمره‌ها همچنان به رنگ‌های خیابان و نقاشی‌هایی که می‌دید توجه می‌کرد. آنها چه صداهایی در ذهنش ایجاد می‌کردند؟ در نهایت او از مسکو به مونیخ رفت و نزد اساتید معروف به کلاس نقاشی رفت. نقاشی های جدیدی می‌کشید و معتقد بود نقاشی نه فقط یک خانه ،گل یا کوه است. بلکه نقاشی باید احساس داشته باشد. او مجدد با جعبه نقاشی پر سر و صدایش چیزهایی جدید خلق کرد. بداهه پردازی می‌کرد. هنر انتزاعی یا آبستره را ایجاد کرد اما مدت ها طول کشید تا مردم آثار او را درک کنند و دائم از او می‌پرسیدند خانه کشیدی؟ گُل کشیدی؟ این‌ها چیه؟ و او جواب می‌داد این‌ها هنرِ من است. او از کودکی درگیر بخش‌های نادیده نقاشی شده بود. دوست داشت نقاشی ها صدا و روح داشته باشند.